Auto Mutilatie

Auto
Mutilatie

Een term zonder definitie in de Van Dale
Evenals zelfbeschadiging of zelfverwonding

Verder zoekend vind ik een definitie die met gereduceerde betekenis lijkt te spiegelen hoe wij doorgaans als maatschappij kijken naar iemand die zichzelf, opzettelijk, letsel toebrengt

Geen definitie lijkt dan beter
Geen definitie, als de eenzaamheid waarin het gebeurt

Nagels, nagelriemen, knijpen, krabben, slaan, trekken . . . snijden

“When you drag the blade across your skin it just feels like a release.
It’s like when you hold your breath. You just feel you are going to blow up.
Self-harm is like when you breathe again.” (1)

Voelen zij zich niet al schuldig genoeg
Onbegrepen in de enige vorm die zij op dit moment weten te gebruiken
Om zo om te gaan met hun beleving
Met wat ze voelen?
Hoe opzettelijk het ook lijkt

Als een trance die over mij heen komt lijk ik geen controle meer te hebben over wat er met mij gebeurt
Ik wil het niet zien
Ik wil het niet onthouden
Het is niet gebeurd
Alleen de sporen laten zich zwijgzaam spreken
Wanneer de demonen zich in mij aandienen

Ze noemen je psychotisch, neurotisch. . . borderline
Labels die vaak samengaan, maar geen verklaring geven voor waarom je snijdt
Waarom je lijdt
Je bent onveilig gehecht, gepest, misbruikt
Je hebt een biologische kwetsbaarheid voor het ontwikkelen van een stoornis

Ik wil niet bestaan
Ik wil verdwijnen
Omdat ik de druk niet verdraag
Ik wil niet dood. Ik heb alleen dagen dat ik er niet meer wil zijn

Meer dan 400.000 adolescenten en 821,102 volwassenen doen aan automutilatie (2)

Er wordt binnen de maatschappij niet vaak openlijk over gepraat
‘Ik’ mis verhalen in de media
En het dominante narratief lijkt het vooralsnog als taboe af te schilderen (3)
Onbegrip, gedreven uit angst voor wat een ander zichzelf aan kan doen

Ik wil uit deze vorm, uit dit keurslijf, uit deze dwang!
Ik wil voelen, ik wil leven
Voelen dat ik iemand ben
Voelen dat ik besta

Ik verlang naar de ontlading van een dwang die persistent aanwezig is
Het lijkt de enige manier waarop ik nog kan voelen
Mijn verdriet, pijn en woede

Even verlost van de druk. Even ademruimte. . .
Er komt weer orde in mijn hoofd
Orde in mijn lichaam
Ontspanning

Ik kan weer meedoen met iedereen
Doen alsof er niets aan de hand is
Dat waar ik van weg wil rennen, lijkt ook weg te zijn
Voor even dan. Voor alles opnieuw begint

Ik wil dit niet meer
Ik wil niet in deze herhaling blijven vallen
Ik probeer stil te staan en mijn gevoelens
Die omhuld zijn door donkere dekens