Rens (31) Kwam drie jaar geleden in contact met de theorie van positieve desintegratie. Sindsdien is hij steeds meer gaan lezen over deze theorie en ook over hoogbegaafdheid. Dit heeft er, in combinatie met therapie, voor gezorgd dat hij in een desintegratieproces kwam dat nog steeds gaande is. Weer in contact komen met alles wat zo lang onder het vloerkleed verstopt is geweest, is bij momenten overweldigend. De theorie van Dabrowski en mensen om hem heen helpen hierbij om in te zien dat dit niet iets is om van weg te kijken, maar juist aanwezig bij te blijven. In zijn vrije tijd danst Rens en zoekt hij in verschillende kunstvormen, zoals performance art en ruimtelijk werk, manieren om desintegratieve momenten vorm te geven en te stimuleren. Onderstaand spoken-word stuk is deel van dit proces.
Een term zonder definitie in de Van Dale
Evenals zelfbeschadiging of zelfverwonding
Verder zoekend vind ik een definitie die met gereduceerde betekenis lijkt te spiegelen hoe wij doorgaans als maatschappij kijken naar iemand die zichzelf, opzettelijk, letsel toebrengt
Geen definitie lijkt dan beter
Geen definitie, als de eenzaamheid waarin het gebeurt
Nagels, nagelriemen, knijpen, krabben, slaan, trekken . . . snijden
“When you drag the blade across your skin it just feels like a release.
It’s like when you hold your breath. You just feel you are going to blow up.
Self-harm is like when you breathe again.” (1)
Voelen zij zich niet al schuldig genoeg
Onbegrepen in de enige vorm die zij op dit moment weten te gebruiken
Om zo om te gaan met hun beleving
Met wat ze voelen?
Hoe opzettelijk het ook lijkt
Als een trance die over mij heen komt lijk ik geen controle meer te hebben over wat er met mij gebeurt
Ik wil het niet zien
Ik wil het niet onthouden
Het is niet gebeurd
Alleen de sporen laten zich zwijgzaam spreken
Wanneer de demonen zich in mij aandienen
Ze noemen je psychotisch, neurotisch. . . borderline
Labels die vaak samengaan, maar geen verklaring geven voor waarom je snijdt
Waarom je lijdt
Je bent onveilig gehecht, gepest, misbruikt
Je hebt een biologische kwetsbaarheid voor het ontwikkelen van een stoornis
Ik wil niet bestaan
Ik wil verdwijnen
Omdat ik de druk niet verdraag
Ik wil niet dood. Ik heb alleen dagen dat ik er niet meer wil zijn
Meer dan 400.000 adolescenten en 821,102 volwassenen doen aan automutilatie (2)
Er wordt binnen de maatschappij niet vaak openlijk over gepraat
‘Ik’ mis verhalen in de media
En het dominante narratief lijkt het vooralsnog als taboe af te schilderen (3)
Onbegrip, gedreven uit angst voor wat een ander zichzelf aan kan doen
Ik wil uit deze vorm, uit dit keurslijf, uit deze dwang!
Ik wil voelen, ik wil leven
Voelen dat ik iemand ben
Voelen dat ik besta
Ik verlang naar de ontlading van een dwang die persistent aanwezig is
Het lijkt de enige manier waarop ik nog kan voelen
Mijn verdriet, pijn en woede
Even verlost van de druk. Even ademruimte. . .
Er komt weer orde in mijn hoofd
Orde in mijn lichaam
Ontspanning
Ik kan weer meedoen met iedereen
Doen alsof er niets aan de hand is
Dat waar ik van weg wil rennen, lijkt ook weg te zijn
Voor even dan. Voor alles opnieuw begint
Ik wil dit niet meer
Ik wil niet in deze herhaling blijven vallen
Ik probeer stil te staan en mijn gevoelens
Die omhuld zijn door donkere dekens
Psychoneurosis is not an illness
Door Dabrowski te lezen
Leer ik anders omgaan met mijn eigen wezen
Bij het lezen van zijn teksten
Is het alsof er een heldere bril wordt opgezet
Dabrowski laat mij in mijzelf kijken
Fluisterend in mijn oor deelt hij zijn wijsheid
Dankzij hem kan ik zien dat ik niet bang hoef te zijn
Voor dat wat ik probeer te ontwijken
Demonen en zwarte schimmen
Hij heeft het over de noodzaak
Betekenis te geven
Aan kreukels uit het verleden
Een nieuwe filosofie te vormen
Om weer zingeving te vinden in het heden
Via kunst, dans, en beweging
Geef ik vorm
Om zo te doorleven
Wat al die tijd heeft stilgestaan
Demonen en schimmen
Zijn glashelder geworden
Als lang verloren wijsheid
Zijn het mijn eigen bronnen
Maar naast creativiteit
Heeft Dabrowski het over iets nog belangrijkers
De noodzaak van een relationeel leven
Om in contact te staan met anderen
Juist eens niet mijn naar binnen gekeerde neiging te volgen
Maar deze weer om te draaien
Want het is deze naar binnen gekeerde neiging
Die in eerste instantie altijd al in contact wilde staan
(1) Self-harming since the age of 15 (talentdevelop.com)
(2) Zelfbeschadiging | Vorm | Huiselijk Geweld
(3) https://indebuurt.nl/enschede/enschedeers/esmee-18-wil-taboe-op-zelfbeschadiging-doorbreken-mijn-littekens-horen-bij-mij~111250/