Menu
19 maart 2020 vindt de boekvoorstelling van De Kus van Dabrowski plaats te Antwerpen!
Over de auteur en het boek:
Chris Van Camp vat haar leven liefst samen als: ‘ze deed alles wat je schrijvend ongestraft kan doen’. Dat is ook ongeveer haar parcours. Ze maakte magazines, reeksen en boeken. Ze verwierf bekendheid met haar kritische columns en scherpe theatermonologen. Ze gaat bij alles wat ze doet steeds de strijd aan met de hypocrisie. Toen ze het werk van Kazimierz Dabrowski ontdekte, kreeg het boek dat decennia op haar kromme stamboom woekerde, eindelijk vorm
Hoe het ‘pijnkabinet’ van een onecht kind een schatkamer werd
Chris Van Camp neemt je in De kus van Dabrowski mee naar de laatste zeven levensdagen van haar hoogbejaarde moeder. Ze hebben wel vaker afscheid genomen, met stille trom of slaande deuren. Voor de moeder was ‘wat dé mensen zouden denken’ van levensbelang, terwijl voor de dochter de waarheid over haar bastaardschap levensnoodzakelijk was.
Uitgerekend in die woordeloze, intense, lange dagen komt de auteur het boek van de vergeten, Poolse Kazimierz Dabrowski tegen. Zijn Positieve Desintegratie-theorie, die al dat vallen en opstaan rechtvaardigt, voelt als thuiskomen. En plots zijn alle giftige zinnen uit ‘het pijnkabinet’ een godsgeschenk…
Het verklaart haar té felle emoties, haar onnoemelijke pijn, haar zucht naar autonomie, maar ook haar veerkracht. Deze aha-erlebnis zorgt ervoor dat ze haar deviante jeugd en de bijbehorende vloedgolf van haarscherpe, vaak pijnlijke herinneringen als haar ware erfenis gaat koesteren.
De kus van Dabrowski is een literaire tocht door het leven van de auteur, waarin verleden en heden zich verweven in een web van emoties, herinneringen en inzichten die je genadeloos naar de keel grijpen.
“Hoe anders voel ik me nu, wetende dat het emotioneel uitputtende parcours dat ik aflegde en het pijnkabinet dat ik meedraag, mee aan de basis liggen van mijn groeipotentieel. Het was allemaal niet voor niets. Het had zin, die hele fucking autobiografie, die dagboeken, dat geheugen. Alles wat mij heeft geraakt, heeft mij tot mezelf gemaakt. Het is het verschil tussen aanmodderen en een geslaagde missie. Er zijn nog steeds meer vragen dan antwoorden, maar eens wakker gekust, is niets meer zonder doel en dat maakt een wereld van verschil.”
“De kus van Dabrowski is een geschenk. Chris Van Camp is onverbiddelijk ten opzichte van zichzelf, haar stervende moeder en daardoor onszelf. Ontroerend zonder sentimenteel te worden, ongenadig zonder liefdeloos te zijn, scherp zonder de ware zachtheid te verloochenen, herkenbaar zonder clichés te laten paraderen.”
Jeroen Olyslaegers, auteur
“Dit is een belangrijk boek dat pleit voor de culturele herwaardering van desintegratie als groeipijn. Wie zich voor Dabrowski’s gedachtegoed interesseert, zal zich laven aan het oprechte, gelaagde zelfonderzoek, aan de transformatie zonder voorbij te gaan aan de innerlijke conflicten, aan de kleinmenselijkheid en ongepolijste kwetsbaarheden. Intense mensen zullen zich veelvuldig gespiegeld voelen, iedereen zal zich verrijkt weten met levenskennis.”
Lotte Van Lith, Dabrowski-specialist
