Onvoorziene en omarmde Dabrowskiaanse groei

“Zo’n moment dat het allemaal niet lukt, zo’n moment dat je je realiseert wat er allemaal geleerd is, zo’n moment dat je beseft dat je geen houvast hebt aan wat je in het verleden dacht, zo’n moment dat je beseft dat je passie eigenlijk bij iets totaal anders ligt, zo’n moment dat je gek wordt van je eigen gedachten, zo’n moment waarop je weet dat je in de goede richting aan het bewegen bent, zo’n moment dat je een ander de hulp even niet kunt bieden waarom gevraagd wordt, zo’n moment dat je jezelf de hulp niet kunt bieden, zo’n moment dat je paniek, schaamte, stilte, drukte, liefde en al die andere emoties tegelijkertijd ervaart. Complete verbinding en totale onverbondenheid, paniek!! en rust tegelijk”.

Dit moment, dat voelde als ‘complete waanzin’ en wat ik al een aantal keren in mijn leven was tegengekomen en waar ik in het verleden een stevige angst en interne paniek op had gelegd. Ik was gewoon dat dit volgde op een fase van intense afkeer van alles, mezelf afsluiten en een stevige innerlijke depressie. Deze keer waren er hulplijnen aanwezig, twee dames, die bij het lezen van mijn post direct reageerden. Ik werd gewezen op de faseontwikkeling van 3 naar 4, zoals Dabrowski deze in de theorie van positieve desintegratie uiteenzette, en dat hielp mijn denken: “Wow, dat is het!!”

Hoe kon het toch zijn, dat datgene wat voelt alsof je compleet gek bent net juist een enorme fase vooruit kan betekenen. Dat het “(neuraal) snoeien van verbindingen” iets is om blij van te worden, te ondergaan en aan te gaan in plaats van te onderdrukken.

En al die emoties tegelijk, alle emoties die je ooit gevoeld hebt, maar dan tegelijkertijd….

Door deze twee dames, de ene gefocust op het kennis deel en me overtuigde het aan te gaan, de andere op de emotionele chaos en verbinding brengend, vond ik de kracht om het deze keer te doorgaan en wow, wat ben ik daar blij mee. Het heeft een diepe verbinding gegeven tussen gedachten en gevoel. En vooral een interne rust!

Nog altijd voel ik diepe dankbaarheid voor hun aanwezigheid!

En voor een ieder die tegen deze fase aanloopt, veel kracht gewenst, accepteer de hulplijnen, het is zo mooi om deze fase te doorgaan en waardevol om aan de andere kant uit te komen. “

Koen, 36